Tom & Jerry เป็นภาพยนตร์ตลก
เมื่อโตขึ้น ฉันจำได้ว่าเคยดูการ์ตูนสั้นและภาพยนตร์การ์ตูนหลายเรื่องในช่วงวัยเด็ก โดยเฉพาะเรื่อง “คลาสสิก”
อย่างเช่น The Flintstones, The Jetsons, Yogi Bear และ Tom & Jerry ด้วยซีรีย์การ์ตูนเรื่องสั้นของแอนิเมชั่นเรื่องสั้นนั้น ฉันสนุกกับมันเสมอ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการได้เห็นสิ่งที่ทั้งทีมแมวและหนูจะทำเพื่อกันและกัน เมื่อฉันยังเด็ก ฉันรู้สึกเสียใจกับทอมจริงๆ สองสามครั้ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขาได้รับบาดเจ็บจากสองคนนี้มากกว่า และบางครั้งก็ถูกไม้กวาดโดยตัวการ์ตูน Mammy Two Shoes ซึ่งเป็นหญิงผิวดำวัยกลางคนที่หนักแน่นซึ่งก็คือ ตอนนี้ถือว่าเป็นแบบแผนทางเชื้อชาติ (รู้สึกเสมอว่าตัวละครนี้ไม่ค่อยดีนักและฉันก็คิดถูก) อย่างไรก็ตาม ตามที่ได้กล่าวไว้ข้างต้น ฉันจำได้ว่าการ์ตูนเรื่องสั้นบางเรื่องก่อนหน้านี้ของ Tom & Jerry นั้นรุนแรงกว่าเรื่องอื่นๆ เล็กน้อย ซึ่งอาจเป็นเหตุผลว่าทำไมทั้งคู่ต้องผ่าน “การสร้างแบรนด์” ตลอดหลายปีที่ผ่านมา
ลดความรุนแรงมุขตลกลงเล็กน้อยกว่าที่เคยเป็น จากสปินออฟต่าง ๆ ฉันจำได้ว่าชอบTom & Jerry Kids Show (พ.ศ. 2536-2536) และเพลงเปิดนั้นก็ไพเราะเสมอ! นอกจากนี้ ฉันยังจำภาพยนตร์การ์ตูนเรื่องแรกที่ทั้งคู่แสดงได้ ซึ่งเป็นภาพยนตร์เรื่องTom & Jerry: The Movie ในปี 1992 ซึ่งทอมกับเจอร์รี่มีบทสนทนาสำหรับภาพยนตร์เรื่องส่วนใหญ่ ครั้งแรกอย่างแน่นอน ฉันไม่ได้ดูหนังเรื่องนั้นมาระยะหนึ่งแล้ว (อาจจะต้องกลับมาดูอีกครั้งในเร็วๆ นี้)
- แต่สิ่งที่ฉันจำได้คือฉันชอบมันและมีฉากที่โลดโผนและฉากการ์ตูนที่น่าทึ่ง หลังจากนั้น ฉันไม่ได้เห็น Tom & Jerry มากนัก นอกจากการฉายซ้ำการ์ตูนเก่าๆ เป็นครั้งคราว และภาพยนตร์ DTV (Direct-to-TV) บางเรื่องของพวกเขาที่ออกฉาย เช่น Tom and Jerry’s Giant Adventure ปี 2013 และ Tom and Jerry: The Magic Ringปี 2001. ในท้ายที่สุด มันค่อนข้างน่าทึ่งที่คู่การ์ตูนแอนิเมชันนี้รอดชีวิตจากการเปลี่ยนแปลงของยุคการ์ตูน การแสดงตลกของ Tom & Jerry จะไม่มีวันแก่
แน่นอนว่าสิ่งนี้ทำให้ฉันกลับมาพูดถึงTom & Jerryการเปิดตัวในปี 2021 ที่จะทำให้ตัวละครแมวและเมาส์อันเป็นสัญลักษณ์ทั้งสองกลับมามีชีวิตอีกครั้งและอยู่ในสื่อภาพยนตร์รูปแบบใหม่ ฉันจำไม่ได้ว่าเมื่อไหร่ แต่ฉันจำได้ว่าได้ยินว่าTom & Jerryกำลังทำงานและมันจะเป็นแอนิเมชั่น 3 มิติ / ไลฟ์แอ็กชันไฮบริด…. สิ่งที่คล้ายกับSpace Jam ในปี 1996 และ The Smurfsในปี 2011. ฉันค่อนข้างขี้อาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อความคิดที่จะนำ Tom and Jerry มาสู่หน้าจอขนาดใหญ่และสำหรับความพยายามแบบไฮบริดแอนิเมชั่นไลฟ์แอ็กชันนั้นมีความเสี่ยง อย่างไรก็ตาม ผู้คนและนักดูหนังมักจะไปดูสถานที่เก่าในการปรับปรุง / รีบูตเครื่องใหม่เพื่อความรู้สึกถึงอดีตซึ่งอาจเป็นหนึ่งในเหตุผลที่พวกเขา (สตูดิโอ) ตัดสินใจที่จะรื้อฟื้นตัวละครอนิเมชั่นสองตัวนี้….
เหมือนกับที่พวกเขาทำกับแฟรนไชส์ Scooby Doo ผ่านไประยะหนึ่ง ฉันไม่ได้ยินอะไรมากเกี่ยวกับโปรเจ็กต์ที่จะเกิดขึ้นนี้จนกว่าฉันจะได้ดูตัวอย่างภาพยนตร์ของภาพยนตร์เรื่องนี้
ซึ่งแสดงให้เห็นว่าภาพยนตร์เรื่องนี้จะนำเสนออย่างไร พิจารณาจากรถพ่วงเพียงอย่างเดียว มันดูเหมือนเป็นถุงผสมเล็กน้อย ให้คำมั่นสัญญากับทอมและเจอร์รี่สุดคลาสสิกมากมาย แต่ยังเพิ่มองค์ประกอบ “การแสดงสด” ของมนุษย์ด้วย ซึ่ง (สำหรับฉัน) ดูไม่ถูกต้อง ยังคง,พ.ศ. 2564และส่วนหนึ่งของ Warner Bros. ได้ปล่อยรายชื่อหนังเข้าฉายพร้อมกันในโรงและบริการสตรีมมิ่ง HBO Max…. เนื่องจากเหตุการณ์การระบาดของ COVID-19 ในขณะที่ฉันสามารถไปดูหนังในโรงภาพยนตร์ได้ (เป็นตัวเลือก) ฉันตัดสินใจดูTom & Jerryในห้องของตัวเองอย่างสะดวกสบาย และหลังจากผ่านไปสองสามสัปดาห์หลังจากการเปิดตัวครั้งแรก
ในที่สุดก็มีเวลาที่จะ แสดงความคิดเห็นของฉันเกี่ยวกับภาพยนตร์ และฉันคิดอย่างไรกับมัน? อย่างที่ฉันคิดไว้ตอนแรก มันเป็นถุงผสม แม้ว่าจะไม่ได้น่าสมเพชอย่างที่ใครๆ เรียกกันว่าTom & Jerryเป็นความพยายามปานกลางที่มีประกายแห่งความสนุกสนานและความบันเทิง แต่ไม่มีอะไรน่าตื่นเต้นหรือน่าจดจำเกี่ยวกับเรื่องนี้ Tom และ Jerry กลับมาแล้ว แต่เนื่องจากพวกเขามีส่วนร่วมในหนังเรื่องนี้และตัวหนังเอง ไม่มีอะไรให้ตื่นเต้นจริงๆ
เช่นเดียวกับ Barbershop และThink Like a Man เนื่องจากความผูกพันของเขากับความพยายามในภาพยนตร์ตลกหลายเรื่อง Story จึงดูเหมือนเป็นตัวเลือกที่เหมาะสมที่จะนำเรื่องอย่าง Tom and Jerry มาสู่จอเงิน
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพิจารณาจากข้อเท็จจริงที่ว่าแมวและเมาส์ที่เคลื่อนไหวได้นั้นเป็นที่รู้จักกันดีในเรื่องการแสดงตลกของพวกเขาด้วย ซึ่งกันและกันในการกระทำกว้าง ๆ (แต่ทางกายภาพ) ในเรื่องนี้ Story ทำได้ดีทีเดียว ใกล้ทอม&เจอรี่ด้วยความรู้สึกของเด็กๆ รวมไปถึงกลุ่มเป้าหมายของเขา ซึ่งเป็นการรวมตัวของเหล่านักดื่มน้ำผลไม้ (อาจจะแก่กว่านั้นหน่อย) รวมไปถึงคนที่โตมากับตัวละครทั้งสองและพบกับความโชคร้ายมากมายที่พวกเขามี ทศวรรษ. แต่ที่แน่ๆ Story ทำให้Tom & Jerry
เป็นหนังสำหรับเด็ก…. ผ่านและผ่านด้วยตัวละครขนาดใหญ่มากมายและลำดับเหตุการณ์ที่มีชีวิตชีวาและมีสีสันมาก เสนออารมณ์ขันมากมายและสมควรได้รับความโง่เขลา ฉันรู้สึกว่าหนังเรื่องนี้ค่อนข้างน่ารักและสนุก โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อคำนึงถึงเรื่องนี้ ไม่ใช่ภาพยนตร์ที่สมบูรณ์แบบในโลกของความบันเทิงสำหรับเด็กอย่างแน่นอนเนื่องจากคุณสมบัตินี้มีปัญหามากมาย (อ่านต่อด้านล่าง) แต่Tom & Jerry(เช่นเดียวกับตัวละครเอง) ควรถือเป็น “มูลค่าที่แท้จริง” และไม่เจาะลึกเข้าไปในบางสิ่งเช่นความพยายามของ Pixar
บางทีจุดแข็งที่ดีที่สุดที่ Story ทำกับทรัพย์สินก็คือการให้เกียรติตัวละครของ Tom และ Jerry (ในส่วนที่พวกเขาอยู่)
ด้วยความคิดถึงและการอัปเดตดูโอสำหรับยุคปัจจุบัน แม้ว่าจะมีข้อบกพร่องในภาพยนตร์ แต่สิ่งที่โดดเด่นที่สุดคือความชั่วร้ายของการแข่งขันที่ทอมและเจอร์รี่ต้องเผชิญ ด้วยการแสดงตลกขบขันมากมายและการ์ตูนเรื่องสนุกที่รุนแรงซึ่งทั้งสองเป็นที่รู้จักกันดี แน่นอนว่าพวกเขาถูกลดทอนจากอนิเมชั่นเรื่องสั้นดั้งเดิม แต่การรวมพวกเขาไว้ในคุณสมบัติใหม่นี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพิจารณาถึงการทะเลาะวิวาทในภาพยนตร์ที่ส่งตรงไปยังวิดีโอของพวกเขา เป็นเรื่องที่น่ายินดีและให้ความรู้สึกหวนคิดถึง มีการเรียกกลับสองสามสถานการณ์ที่ Tom และ Jerry
- พบว่าพวกเขากำลังพยายามตอบโต้ซึ่งกันและกัน สิ่งนี้ทำให้ใบหน้าของฉันมีความสุข เพราะมันเป็นการย้อนรอยความทรงจำในวัยเด็กของฉันไปกับตัวละครสองตัวนี้ นอกจากนี้ สตอรี่ยังตัดสินใจปรับปรุงฉากของภาพยนตร์เรื่องนี้ให้ทันสมัยขึ้น การสร้างการทำซ้ำของตัวละคร Tom and Jerry ที่มีชีวิตชีวาและอัปเดตใหม่ และฉันคิดว่านั่นเป็นการเคลื่อนไหวที่ชาญฉลาด ย่อมมีบทเรียนให้เรียนรู้และความขบขันมากมาย แต่ความคิดถึงยังสะท้อนอยู่ในTom & Jerryคือส่วนที่ดีที่สุดที่ Story สร้างขึ้นในภาพยนตร์ของเขา ฉันคิดว่าทุกคนสามารถเห็นด้วยกับสิ่งนั้น
ส่วนการนำเสนอของหนังTom & Jerryทำได้ดีจริงๆ….และนั่นก็เป็นเรื่องที่น่าประหลาดใจ แน่นอน ฉันไม่ได้คาดหวังอะไรที่ยิ่งใหญ่และ/หรือภาพยนตร์ฟอร์มยักษ์ แต่สำหรับสิ่งที่คุ้มค่า ฉันคิดว่าหนังเรื่องนี้ทำได้ดีทีเดียวในการทำให้ฉากหลังของเรื่องและรูปลักษณ์ดูมีสีสันและมีชีวิตชีวา โดยใช้ภูมิทัศน์ของเมืองนิวยอร์กซิตี้เป็นฉากหลังหลักสำหรับฉากส่วนใหญ่ของภาพยนตร์เรื่องนี้และมีการขัดเกลาที่ดีให้กับมันทั้งหมด ดังนั้น ทีมงาน “เบื้องหลัง” ของภาพยนตร์เรื่องนี้ ซึ่งรวมถึง James Hambidge (การออกแบบการผลิต), Niamh Coulter (การตกแต่งฉาก) และ Alison McCosh (การออกแบบเครื่องแต่งกาย) จึงค่อนข้างดีตลอดทั้งเรื่องและช่วยเสริมความแข็งแกร่งให้กับโปรเจ็กต์ในความคิดของฉัน นอกจากนี้ ผมต้องยกย่องทีมวิชวลเอ็ฟเฟ็กต์ของภาพยนตร์เรื่องนี้ที่ทำให้ตัวการ์ตูนเหล่านี้มีชีวิต
แทนที่จะทำให้ Tom and Jerry (และเพื่อนสัตว์ข้างเคียงทั้งหมด) ดูสมจริงมากขึ้น (บางอย่างที่ฉันกลัว) ภาพยนตร์เรื่องนี้ทำให้การทำซ้ำการ์ตูนเหล่านี้ในรูปแบบแอนิเมชั่นแบบดั้งเดิมมากกว่าการ์ตูนต้นฉบับของพวกเขา แนวความคิดอาจจะดูขัดๆ หน่อยๆ ในตอนแรก แต่ภาพรวมของตัวละครทั้งหมดนั้นค่อนข้างชัดเจน และผมชอบที่หนังทำให้ภาพต้นฉบับดูไม่บุบสลายเป็นส่วนใหญ่ (เพียงแค่อัปเดตเล็กน้อยเพื่อกราฟิกที่ดีขึ้น) สุดท้ายนี้ ในขณะที่เพลงประกอบภาพยนตร์ซึ่งแต่งโดยคริสโตเฟอร์ เลนเนิร์ตซ์ ให้องค์ประกอบทางดนตรีที่ดีแก่ฉากต่างๆ ของภาพยนตร์ การเลือกเพลงประกอบสำหรับ Tom & Jerry ทำให้โปรเจ็กต์ถูกใจมากมาย นำเสนอเพลงสไตล์โมเดิร์นมากมายที่เล่นในสไตล์เมืองของโลกการ์ตูนนี้ ฉันชอบมัน. ภาพยนตร์เรื่องนี้สร้างการทำซ้ำการ์ตูนเหล่านี้ในรูปแบบแอนิเมชั่นแบบดั้งเดิมมากกว่าการ์ตูนต้นฉบับ แนวความคิดอาจจะดูขัดๆ หน่อยๆ ในตอนแรก แต่ภาพรวมของตัวละครทั้งหมดนั้นค่อนข้างชัดเจน และผมชอบที่หนังทำให้ภาพต้นฉบับดูไม่บุบสลายเป็นส่วนใหญ่
(เพียงแค่อัปเดตเล็กน้อยเพื่อกราฟิกที่ดีขึ้น) สุดท้ายนี้ ในขณะที่เพลงประกอบภาพยนตร์ซึ่งแต่งโดยคริสโตเฟอร์ เลนเนิร์ตซ์ ให้องค์ประกอบทางดนตรีที่ดีแก่ฉากต่างๆ ของภาพยนตร์ การเลือกเพลงประกอบสำหรับ Tom & Jerry ทำให้โปรเจ็กต์ถูกใจมากมาย นำเสนอเพลงสไตล์โมเดิร์นมากมายที่เล่นในสไตล์เมืองของโลกการ์ตูนนี้ ฉันชอบมัน. ภาพยนตร์เรื่องนี้สร้างการทำซ้ำการ์ตูนเหล่านี้ในรูปแบบแอนิเมชั่นแบบดั้งเดิมมากกว่าการ์ตูนต้นฉบับ แนวความคิดอาจจะดูขัดๆ หน่อยๆ ในตอนแรก แต่ภาพรวมของตัวละครทั้งหมดนั้นค่อนข้างชัดเจน และผมชอบที่หนังทำให้ภาพต้นฉบับดูไม่บุบสลายเป็นส่วนใหญ่ (เพียงแค่อัปเดตเล็กน้อยเพื่อกราฟิกที่ดีขึ้น) สุดท้ายนี้ ในขณะที่เพลงประกอบภาพยนตร์ซึ่งแต่งโดยคริสโตเฟอร์ เลนเนิร์ตซ์ ให้องค์ประกอบทางดนตรีที่ดีแก่ฉากต่างๆ
ของภาพยนตร์ การเลือกเพลงประกอบสำหรับ Tom & Jerry ทำให้โปรเจ็กต์ถูกใจมากมาย นำเสนอเพลงสไตล์โมเดิร์นมากมายที่เล่นในสไตล์เมืองของโลกการ์ตูนนี้
ฉันชอบมัน. แต่รูปลักษณ์โดยรวมของตัวละครทั้งหมดนั้นค่อนข้างแข็งแกร่ง และฉันชอบที่ภาพยนตร์เรื่องนี้ทำให้ภาพต้นฉบับดูไม่บุบสลายเป็นส่วนใหญ่ (เพียงแค่อัปเดตเล็กน้อยเพื่อกราฟิกที่ดีขึ้น) สุดท้ายนี้ ในขณะที่เพลงประกอบภาพยนตร์ซึ่งแต่งโดยคริสโตเฟอร์ เลนเนิร์ตซ์ ให้องค์ประกอบทางดนตรีที่ดีแก่ฉากต่างๆ ของภาพยนตร์ การเลือกเพลงประกอบสำหรับ Tom & Jerry ทำให้โปรเจ็กต์ถูกใจมากมาย นำเสนอเพลงสไตล์โมเดิร์นมากมายที่เล่นในสไตล์เมืองของโลกการ์ตูนนี้ ฉันชอบมัน. แต่รูปลักษณ์โดยรวมของตัวละครทั้งหมดนั้นค่อนข้างแข็งแกร่ง
และฉันชอบที่ภาพยนตร์เรื่องนี้ทำให้ภาพต้นฉบับดูไม่บุบสลายเป็นส่วนใหญ่ (เพียงแค่อัปเดตเล็กน้อยเพื่อกราฟิกที่ดีขึ้น) สุดท้ายนี้ ในขณะที่เพลงประกอบภาพยนตร์ซึ่งแต่งโดยคริสโตเฟอร์ เลนเนิร์ตซ์ ให้องค์ประกอบทางดนตรีที่ดีแก่ฉากต่างๆ ของภาพยนตร์ การเลือกเพลงประกอบสำหรับ Tom & Jerry ทำให้โปรเจ็กต์ถูกใจมากมาย นำเสนอเพลงสไตล์โมเดิร์นมากมายที่เล่นในสไตล์เมืองของโลกการ์ตูนนี้ ฉันชอบมัน. การเลือกซาวด์แทร็กเพลงสำหรับ Tom & Jerry ทำให้โปรเจ็กต์ชอบมากมาย นำเสนอเพลงสไตล์โมเดิร์นมากมายที่เล่นในสไตล์เมืองของโลกการ์ตูนนี้ ฉันชอบมัน. การเลือกซาวด์แทร็กเพลงสำหรับ Tom & Jerry ทำให้โปรเจ็กต์ชอบมากมาย นำเสนอเพลงสไตล์โมเดิร์นมากมายที่เล่นในสไตล์เมืองของโลกการ์ตูนนี้ ฉันชอบมัน.
น่าเสียดายที่Tom & Jerryไม่ใช่ “บิ๊กฮิต” ที่ฉันคิดว่าได้รับคำสัญญาจริงๆ ด้วยโปรเจ็กต์ที่นำเสนอแนวคิดที่น่าฉงนสนเท่ห์กว่าเรื่องความน่าเบื่อและความสุภาพโดยรวมต่อการดำเนินการของฟีเจอร์ ได้อย่างไร? อุปสรรคที่ใหญ่ที่สุดที่หนังไม่สามารถเอาชนะได้คือข้อเท็จจริงง่ายๆ ที่Tom & Jerryไม่ได้มีคุณสมบัติมากมายทั้ง…ก็…. ทอมและเจอร์รี่. เพื่อให้แน่ใจว่ามีคู่หูแมวและเมาส์ที่เป็นสัญลักษณ์สองตัวอยู่ที่นั่นและทำให้ภาพยนตร์เรื่องนี้มีความมีชีวิตชีวามากมายภายในความชั่วร้ายของคู่ต่อสู้ แต่พวกเขาส่วนใหญ่ถูกผลักไสหรือเล่นซอตัวที่สองกับนักแสดงหลายคนในภาพยนตร์ ในที่สุดสิ่งนี้ทำให้พวกเขาเกือบจะเป็นตัวละครรอง นอกจากนี้ สิ่งนี้ยังสร้างความรู้สึกบางอย่างว่าตัวหนังเองนั้นดูเหมือนเป็นผลจากเรื่องราวในภาพยนตร์สองเรื่องที่แตกต่างกันซึ่งมาปะปนกัน (อย่างบังเอิญ)
เพื่อสร้าง Tom & Jerry เรา (ในฐานะผู้ชม) ใช้เวลามากขึ้นกับความรู้สึกกับการผจญภัยของ Kayla ที่ Royal Gate Hotel และการตกลงของเธอกับงานแต่งงานที่ยิ่งใหญ่ของ Ben และ Preeta
ที่กำลังจะมีขึ้นซึ่งบางครั้งหนังก็ลืมที่จะดึง Tom and Jerry; ปรากฏขึ้นเพียงเพื่อให้รู้สึกว่ามีความเกี่ยวข้องกับภาพ แฮก, แม้แต่ความคิดโดยรวมในการรวมตัวละครข้างเคียงของ Tom and Jerry หลายๆ ตัวก็ยังถูกนำเสนออย่างผิดๆ ในภาพยนตร์ และในขณะที่การวาดและการปรับเสียงก็ถูกทำให้สั้นลงเป็นส่วนใหญ่และเกือบจะรู้สึกว่าไม่จำเป็นตลอดทั้งเรื่อง มีความคิดถึงแบบ “แต่งหน้าต่าง” นั่นแหละค่ะ ทั้งหมดนี้ทำให้Tom & Jerryรู้สึกเหมือนเป็นสองความคิดที่แตกต่างกันซึ่งถูกบังคับให้ทำงานร่วมกัน แต่อย่าเข้ากันได้อย่างลงตัว
ปัญหาส่วนหนึ่งเกิดจากทิศทางของ Story ของโปรเจ็กต์ แม้ว่า Story จะนำความเบิกบานใจมาสู่ความตลกขบขันได้ดี แต่เขาก็มักจะใช้จังหวะที่กว้างมาก เต๊นท์ที่กว้างใหญ่ผ่านอารมณ์ขันและการอ้างอิงวัฒนธรรมป๊อปที่ทันสมัยเพื่อเติมเชื้อเพลิงให้กับเครื่องวัดเสียง นี่เป็นดาบ “สองคม” ที่เกือบจะสามารถเห็นได้ในงานกำกับที่ผ่านมาของเขา (เช่นRide Along , Think Like a Man , Shaftฯลฯ ) และส่วนใหญ่มักจะจบลงด้วยความว่องไวในการตั้งค่าและไม่ดี ในการดำเนินการ นั่นคือกรณีของTom & Jerry; การหา Story วางกรอบคุณลักษณะในแนวนอนกว้างๆ ที่ไม่สามารถเจาะลึกถึงสิ่งที่ต้องการจะตรวจสอบจริงๆ ได้ บางทีอาจเป็นเพราะเหตุนี้เองที่ตัวหนังเองรู้สึกเหมือนเป็นการผสมผสานระหว่างความคิดและตัวละคร โดยที่ Story พยายามจะเล่นปาหี่ในมุมมองและตัวละครต่างๆ
มากมายในภาพยนตร์ในความหมายที่กว้างมากซึ่งไม่ค่อยสะท้อน…. แม้กระทั่งสำหรับหนังเด็ก อันที่จริง ภาพยนตร์เรื่องนี้หลายเรื่องรู้สึกเฉยๆ
โดยที่ Story ไม่ได้คำนึงถึงการแสดงตลกที่บ้าคลั่งของฟีเจอร์นี้จริงๆ และยังคงทำให้หนังกว้างขึ้นทั้งๆ ที่มันควรจะเป็นความพยายามที่เล็กกว่า ที่โดดเด่นที่สุดคือการมุ่งเน้นไปที่ Tom and Jerry มากกว่านักแสดงคนอื่นๆ แน่นอนว่า Story รู้วิธีจัดอีเวนต์ใหญ่ๆ ในภาพยนตร์ แต่เรื่องทั้งหมดกลับดูยุ่งเหยิงและจบลงด้วยเรื่องวุ่นวายและวุ่นวายมากขึ้น สิ่งนี้ชัดเจนที่สุดในช่วงเวลาทางภูมิอากาศของภาพยนตร์เรื่องนี้ที่มีต่อช่วงครึ่งหลังของเรื่อง ซึ่งไม่สามารถนำความรู้สึกเร่งด่วนมาสู่กระบวนการพิจารณา และเกือบจะรู้สึกไม่สดใสเล็กน้อย และนั่นคือทุกอย่างเกี่ยวกับTom & Jerry ….ไม่มีอะไรโดดเด่นจริงๆ อาจจะเป็นแอนิเมชั่น แต่นั่นก็เกี่ยวกับวิชวลเอ็ฟเฟ็กต์มากกว่าการสร้างรูปร่างของภาพยนตร์จริงๆ โดยรวมแล้ว Story ไม่รู้วิธีลงเครื่องบินของเขาเองกับภาพยนตร์เรื่องนี้จริงๆ
การวิจารณ์ที่สำคัญอีกประการหนึ่งต้องมาจากบทภาพยนตร์ซึ่งเขียนโดยเควิน คอสเตลโล ตัวเรื่องเองบางทีมันอาจจะกึ่งกึ่งดีที่สุดโดยมีช่องโหว่มากมายและเส้นทางการเล่าเรื่องแบบจับจดที่นำภาพยนตร์ไปสู่บางสิ่งที่ไม่จำเป็น มีเรื่องมากมายเกิดขึ้นตลอดทั้งเรื่องซึ่งตัวละครส่วนใหญ่ของเรื่อง เรนเดอร์สิ่งที่เกิดขึ้นมากมายในTom & Jerryอ่อนโยนและไม่น่าสนใจมาก โดยพื้นฐานแล้ว ภาพยนตร์เรื่องนี้น่าจะ (หรือควรจะเป็น) คล่องตัวขึ้นและใช้แนวทางที่ดีกว่ากับ IP ยิ่งไปกว่านั้น ตัวบทเองนั้นค่อนข้างจืดชืดและเป็นสูตรที่น่าสัมผัส ซึ่งแสดงถึงความกว้าง
โดยรวมที่ทำให้เกิดภัยพิบัติในการกำกับของ Story เช่นเดียวกับแนวคิดที่ไม่คุ้นเคย ปัญหาที่ใหญ่ที่สุดของแนวคิดนี้อยู่ในหัวข้อย่อยของเศรษฐี Ben และ Preeta และงานแต่งงานครั้งใหญ่ของพวกเขา ทุกอย่างนำเสนอได้ไม่ดีและดูเหมือนเป็นการเบี่ยงเบนความสนใจของสิ่งที่หนังควรจะเน้นจริงๆ ซึ่งก็คือตัว Tom และ Jerry เอง หรือแม้แต่เรื่องของ Kayla ทั้งหมดนั้นแสดงในลักษณะที่ไม่จำเป็นมากและมันเจอแบบนี้ ในที่สุดTom & Jerry’sสคริปต์ถูกเจาะโดยพยายามรับใช้อาจารย์มากเกินไปและออกมาเป็นแบบคาดเดาได้และวานิลลามากในการดำเนินการ
ติดตามเนื้อหาดีๆ น่าอ่านได้ที่ woofyproductions.com อัพเดตทุกสัปดาห์
